فهمیدم!
محیطی برای همه آرام و صمیمی هست که به دور از
1)جنسیت
2)سن
3)تعصب
باشه.در نتیجه این قانون رو برای مخاطبین وبلاگم در نظر گرفتم:
"از بازتاب نظراتی که بیانگر جنسیت,سن وتعصب است,معذورم!"
بعدنوشت:با اسم هایی مثل "گمنام,بی نام,مخاطب,دوست,..."میتونید نظر بذارید.
خدای صبح-خدای عصر
امروز فهمیدم "خدای همیشه" خدای صبح و عصر هم هست!
استاد,
امروز حرف قشنگی میزدن:
اگه قانون کره ی زمین "یهو شب شدن" یا "یهو روز شدن" بود,چکار میکردین؟چه احساسی بهتون دست میداد؟
تو جواب استاد طبق معمول بگو بخند کردیم!
استاد خوبی داریم.خدا حفظشون کنه.پا ب پای ما تیکه انداختن و خندیدن!
-تولدا رو اون موقع میگرفتیم!
-مرغا یهویی تخم میکردن,نه؟
-اگه سر یه ثانیه شب میشد,سره همون یه ثانیه مادرمون خونه راهمون نمیدادن و میگفتن "کجا بودی تا این موقع شب"؟؟؟
-...
استاد کمی جدی شدن و پرسیدن:نه جدی بچه ها,فکر میکنید چه احساسی به همه ی حواستون غالب میشد؟
-شگفتی!
-یعنی برات جذاب بود؟
-تعجب آور بود!
-تعجب مثبت یا منفی؟
-ای بابا استاد!تعجب که مثبت و منفی نداره!
-یعنی تعجبی که شما از هدیه ی غیرمنتظره ی تولدتون میکنید با تعجبی که از حضور غیر منتظره ی کسی که دوسش ندارید,میکنید با هم یکیه؟؟؟
-خب نه!
-پس؟
-فک کنم تعجب منفی!
-بچه ها,شما ها چی؟نظری ندارین؟
...
قرار شده فکر کنیم!
دارم فکر میکنم!
به سوالی که هیچوقت فکر نمیکردم انقد عمیق باشه...
هرروزصبح به سمت محل تحصیل وکار
و بعدازظهر ازونجا به سمت خونه!
یه تصویری کاریکاتوری هست که مردم سوار اتوبوسن و سرشون از ماشین زده بیرون,
گرفتی کدومو میگم؟
باریک الله,اون تصویر هر روز ماست!
یجورایی وقتی نگاهش میکنم,حس ورق زدن البوم بهم دست میده!
مخلص کلام:
طبق معمول سوار اتوبوس بودم که دیدم دو نفر دارن باهم حرفای خصوصی میزنن.سعی کردم نشنوم (اتفاقا گوشام عموما کرکره پایینن و مسدود.زور میزنم برا شنیدن در حالت عادی) اما بخاطر همون ماجرایی که اول صحبت بهش پرداختم,رخ تو رخ بودیم به شدت.
حرفاشونو میشنیدم!
"احساس کردم گمشده ی امروز بشر یک فضای صمیمی آرومه!"
این شد که تصمیم گرفتم وبلاگم یه فضای صمیمیه آروم باشه برا همه.که البته طبعا باید قاعده ی خاصی داشته باشه...
اما چه عاملی باعث میشه محیط یه وبلاگ آروم و صمیمی باشه؟؟؟؟؟
به سبک کودکی ام:
«به نام خدای همیشه...»
اون موقعها نمیدونستم این جمله چقدر بزرگه!
"همیشه حاضر,
همیشه ناظر,
همیشه قادر,
..."
و هزار تا همیشه ی دیگه.
و نمیدونستم این جمله
تا"همیشه راهگشاست برام"!
«ای خدای همیشه...مددی»
